In januari 2015 heeft Pam van Vliet een leuk stukje geschreven in de Waterkampioen over “de Waarschipper”. Wij vinden het leuk dit even met je te te delen.
Als je hem ziet met z’n licht schlemielerige houding, kantoorbuikje en nette trui zou je het niet zeggen, maar deze man kan dingen. Als kind al was hij een handige bliksem. Hij bouwde vlotten, knutselde een skelter in elkaar op het onderstel van een kinderwagen en had de mooiste boomhut van het dorp. Eenmaal getrouwd, vader van drie jongens en kostwinner schiet het knutselen er een beetje bij in, maar als het even kan, trekt hij zich terug in zijn mannenschuurtje om ‘lekker een beetje te pielen’, zoals hij dat noemt.
Op een dag besluit hij een boot te gaan bouwen en bestelt hij een bouwpakket voor een Waarschip 570. Groter past niet in zijn schuur, die hij omtovert tot professionele timmerwerkplaats. Hij schaft de nodige houtbewerkingsmachines aan en op een groot gereedschapsbord krijgt al het handgereedschap een eigen plek, aangegeven door zwarte contourlijnen. Hij is een geordend mens en houdt van structuur. In zijn leven en dus ook in zijn schuur. Een periode van geluk breekt aan. In zijn werkplaats kan hij ontsnappen aan de hectiek van zijn gezin en de stress van zijn baan op kantoor. Zodra hij de hobbezakspijkerbroek met lijmvlekken aantrekt, de vrolijke oranje lijmklemmen ziet die keurig in het gelid hangen en de geur van lijm en houtstof opsnuift, ontspant zijn gezicht en wordt zijn houding tier. Hij Bouwt Een Schip! Met zorg en toewijding besteedt hij elk vrij uurtje aan de bouw, waarvan hij elke stap vastlegt op foto. Het heeft geen haast, het moet perfect.
Toch is de boot na drie jaar af. Zijn vrouw en kinderen zijn opgetogen en elk weekend moet hij eraan geloven. Varen! Ook voor zeilen blijkt hij een natuurlijke aanleg te hebben en de zeileigenschappen van de boot overtreffen alle verwachtingen. Toch houdt hij de vaartochten zo kort mogelijk. Hij ligt liever aan de kant, bij voorkeur op een plek waar veel bootjeskijkers langs slenteren. Als er dan iemand blijft staan om iets aardigs over zijn creatie te zeggen, kan hij het Hemafotoboek van de bouw laten zien en is hij weer. even terug in het paradijs, zijn mannenschuur. En hoewel hij gruwt van geëmancipeerde vrouwen, besluit hij dat het goed is als zijn vrouw leert varen. Als hij eenmaal toestemming van de gemeente heeft om de schuur te verlengen, kan zij met die kleine herriemakers gaan zeilen en kan hij beginnen aan zijn Waarschip 740, waar hij zo lang mogelijk over gaat doen.
Pam van Vliet
